Rasulullah (s.a.v)'ın yaklaşık 4-5 yaşına kadar süt annesi Halime validemizin yanında kaldığı siyer kaynakları tarafından nakledilmektedir.

Bunun öncelikli sebepleri şunlardır:

1-Mekke'nin iklimi, çocuklar için uygun değildi, bebekler yoğun sıcağa dayanamıyorlardı.. Ayrıca yaygın hastalıklar ve veba salgını da Mekke'de eksik olmuyordu.. Bebekler sık sık hastalığa yakalanıyor ve bu hastalıklardan bazıları ölümle sonuçlanabiliyordu.. O dönemde çocukların süt anneye verilmesinin ilk sebebi sağlık nedenleri idi.

2-Çöl halkı daha fasih bir Arapça konuşuyorlardı ve ahlak açısından daha temizdiler.. Mekke'nin seçkin aileleri çocuklarının fasih bir dile sahip olmaları ve hayatlarının altın çağı olan 0-4 yaşı ahlaken daha temiz bir ortamda geçirmelerini istiyorlardı..

Bu uygulama, Mekke Arap kültüründe var olan bir uygulama.. Yani İslam'ın öngördüğü ve tavsiye ettiği bir uygulama değil..

Biz Rasulullah (s.a.v)'ın çocukları süt anneye vermeyi teşvik etmesi yönünde bir hadis bilmiyoruz.. (Bilen kardeşlerimiz varsa lütfen bizi uyarsınlar.) Ayrıca Efendimiz (s.a.v), kendi çocuklarını da Mekke dışında bir sütanneye vermemiştir..

Mekke'lilerin o dönemde yapmış oldukları uygulamaya pedagojik açıdan bakacak olursak, sağlık sorunları nedeniyle bir bebeğin annesinden ayrılması gerekirse, anne olan bir başka kadının onu 2 yaşına kadar emzirmesi ve neredeyse 4 yaşına kadar büyütüp yetiştirmesi, çocukta tam bir bağlanma oluşturur.. Annesinden alması gereken sevgi, şefkat ve güveni sütannesinden almış olur ve bu durum çocukta herhangi bir ruhsal eksikliğe neden olmaz..

Çünkü emzirmek, emme yoluyla sevgi, şefkat ve güven vermek, sütanneyi anneliğe çok yakın bir statüye taşır..